Een ander stukje Afrika
Door: Sharon Doldersum
Blijf op de hoogte en volg Sharon
12 Mei 2014 | Tanzania, Bukoba
Mambo! Oftewel hoi in het Swahili. Wat bijzonder om de verschillen tussen Oeganda en Tanzania te zien! Vorige week maandag ochtend/middag (tja, blijft Oeganda) zijn we met de bus vertrokken naar Tanzania. Best een lange rit, maar het was goed vol te houden. Tegen het eind van de middag kwamen we aan bij de grens. Daar moesten we een visum kopen om Tanzania in te mogen. Nou, dat is gelukt, dus we mochten door. Met de bus door naar Bukoba waar we ons met de boda hebben laten afzetten bij een camping aan het Lake Victoria. Een sfeervolle banda die achteraf lekte, maar oke. De eerste maaltijd was de zogenoemde chipsmayai. Spreek het uit en je weet eigenlijk wat we eten: Chips (patat) met ei. Bijzondere combinatie die onverwachts toch erg goed smaakte.
De volgende dag wilde we Bukoba gaan bekijken. Wandelend langs het meer kwamen we uiteindelijk bij de haven uit. Daar hebben we een ticket gekocht voor de volgende dag. Daarna zijn we verder gaan lopen, door een soort kleine dorpjes tussen de bananenbomen. Kleine huisjes met hier en daar een winkeltje. De huizen zien er hier wel beter uit dat in Oeganda. Vervolgens zijn we met de boda naar het centrum van Bukoba gereden. Wat een rustige rit in vergelijking met Oeganda. Sowieso is het verkeer hier beter georganiseerd. Wel even lekker na al die chaos in Oeganda. Wel was het zoeken van lunch een hele opgave. Er stonden allemaal borden van restaurantjes, maar zodra je vroeg of je er kon eten, was er geen eten. Bijzonder. Wat hier trouwens wel lastig is, is de taal. Want ze spreken hier weinig Engels, vooral Swahili. En ze gaan ervan uit dat wij dat ook kunnen…tja, tuurlijk! Wij kunnen alles!
Blij dat de regen ’s nachts niet echt heeft doorgezet, want met een beetje regen lekte het water al naar binnen. Voor woensdag hadden we de uitzichtpunten op het programma staan. Dus alle drie achterop een boda (met helm!) zijn we naar de top van de heuvel gereden om een uitzicht over het meer en het dorp te krijgen. Wel moest ik onderweg nog even van boda wisselen, want de boda hield er mee op. Ach ja, we zijn zo flexibel. Na een aantal hele mooie uitzichten gingen we weer terug om de tassen op te halen, want om 20.00 uur moesten we bij de ferry zijn. Nou, deze ferry bracht wel even wat angst met zich mee, want in een niet al te grote ruimte stonden 2 stapelbedden met 3 bedden. Beetje krap dus wel ja. Maar gelukkig was de boottocht niet al te wild en kwamen we de volgende ochtend veilig in Mwanza aan. Daar een hotel opgezocht. Vervolgens het centrum in gelopen en hebben we daar even wat gegeten. Daarna heeft een Tanzaniaan ons een beetje rondgeleid in het centrum. Vervolgens wilden we graag de Bismarck Rock bekijken. Erg bijzonder vonden we het niet, want het zag er gewoon uit als op elkaar gestapelde stenen waarbij er aan de bovenkant ook nog iets miste. Later kwamen we erachter dat dat helemaal niet de Bismarck Rock was….. Ook wilde we graag een monument van een gezonken ferry bekijken en één van de dalla dalla (de matatoe’s van Tanzania) jongens wist wel waar het was. Nou, niet dus. Wij werden afgezet bij een restaurant en u zoekt het maar uit. We moesten er zelf eigenlijk wel om lachen. Uiteindelijk hebben we een hele leuke en mooie wandeling door dorpjes gemaakt naar de top van de heuvel. En daarbij hadden we een mooi uitzicht! Vervolgens even wat gedronken bij het restaurantje, waarbij we ook nog even 2 gratis drankjes kregen. Had ik nu maar bier besteld..
De volgende ochtend kwamen we al vrij snel een jongen tegen die ons wel wilde helpen aan een bootticket terug. En voor we het eigenlijk door hadden zaten we samen met hem en een vriend van hem gezellig wat te drinken. Zij wisten iemand waar je een boot kon huren voor de volgende dag om wat eilanden te bezoeken en dat zagen wij wel zitten! Maar eerst zijn we ’s middags nog naar de Big Rock geweest. Dat is een gedeelte met allemaal grote rotsen. Wat een mooi uitzicht! Ook waren daar allemaal kinderen die ons erg interessant vonden. En voor ik het door had, zaten 6 kinderen mijn haar te vlechten. Hoe bijzonder is dat! Het uiteindelijke kapsel laten we even achterwege, maar gewoon deze ervaring was heel bijzonder. ’s Avonds gegeten bij een Tanzaniaanse live band. Leuk om mee te maken.
Zaterdagochtend stond de boottocht gepland. Ook ging er nog een Canadees meisje mee, dat was erg gezellig! Alleen bracht ook deze keer de boot weer wat angst met zich mee. Een blauwe, lekke houten boot zou ons over het meer gaan brengen….even wennen dus…. We hebben allerlei verschillende eilanden bezocht. Een eilandje bestaande uit alleen rotsen, een eiland waarbij je door te klimmen op rotsen een heel mooi uitzicht kreeg, een eiland met apen en nog meer. Ook zijn we nog even langs het National Park (een eiland) gevaren waar we een zebra en een maar impala’s zagen. Toch leuk meegenomen. Best een lange tocht, maar het was ongelooflijk mooi!
Zondagochtend hadden we afgesproken bij de kapper, want we wilden erg graag ons haar laten invlechten. Nou, het heeft ons 3 uur per persoon gekost (als het niet meer is), maar dat was het zeker waard. We zijn nu echte Afrikanen =)
Gisteravond zijn we weer vertrokken met de boot terug van Mwanza naar Bukoba. Rustige tocht, maar ondanks dat waren we toch erg blij dat we weer op vast land waren. Vandaag brengen we nog even wat tijd door in Bukoba, want het plan is om morgen weer terug te gaan naar Oeganda. Ons laatste weekje willen we toch graag in onze ‘vertrouwde’ omgeving doorbrengen. Bizar om te denken dat we volgende week alweer naar huis gaan. Dus wij gaan nog even lekker genieten van alles hier, voor ons ‘gewone’ leven weer begint, ook al kijk ik daar wel weer naar uit. Maar eerst nog een weekje in Afrika!
Tis een beetje een lang verhaal geworden, maar dan hoop ik dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen van Tanzania. Ik wens jullie een hele fijne week! Wanneer mijn volgende blog komt, geen idee, maar dat zien jullie vanzelf!
Liefs!
De volgende dag wilde we Bukoba gaan bekijken. Wandelend langs het meer kwamen we uiteindelijk bij de haven uit. Daar hebben we een ticket gekocht voor de volgende dag. Daarna zijn we verder gaan lopen, door een soort kleine dorpjes tussen de bananenbomen. Kleine huisjes met hier en daar een winkeltje. De huizen zien er hier wel beter uit dat in Oeganda. Vervolgens zijn we met de boda naar het centrum van Bukoba gereden. Wat een rustige rit in vergelijking met Oeganda. Sowieso is het verkeer hier beter georganiseerd. Wel even lekker na al die chaos in Oeganda. Wel was het zoeken van lunch een hele opgave. Er stonden allemaal borden van restaurantjes, maar zodra je vroeg of je er kon eten, was er geen eten. Bijzonder. Wat hier trouwens wel lastig is, is de taal. Want ze spreken hier weinig Engels, vooral Swahili. En ze gaan ervan uit dat wij dat ook kunnen…tja, tuurlijk! Wij kunnen alles!
Blij dat de regen ’s nachts niet echt heeft doorgezet, want met een beetje regen lekte het water al naar binnen. Voor woensdag hadden we de uitzichtpunten op het programma staan. Dus alle drie achterop een boda (met helm!) zijn we naar de top van de heuvel gereden om een uitzicht over het meer en het dorp te krijgen. Wel moest ik onderweg nog even van boda wisselen, want de boda hield er mee op. Ach ja, we zijn zo flexibel. Na een aantal hele mooie uitzichten gingen we weer terug om de tassen op te halen, want om 20.00 uur moesten we bij de ferry zijn. Nou, deze ferry bracht wel even wat angst met zich mee, want in een niet al te grote ruimte stonden 2 stapelbedden met 3 bedden. Beetje krap dus wel ja. Maar gelukkig was de boottocht niet al te wild en kwamen we de volgende ochtend veilig in Mwanza aan. Daar een hotel opgezocht. Vervolgens het centrum in gelopen en hebben we daar even wat gegeten. Daarna heeft een Tanzaniaan ons een beetje rondgeleid in het centrum. Vervolgens wilden we graag de Bismarck Rock bekijken. Erg bijzonder vonden we het niet, want het zag er gewoon uit als op elkaar gestapelde stenen waarbij er aan de bovenkant ook nog iets miste. Later kwamen we erachter dat dat helemaal niet de Bismarck Rock was….. Ook wilde we graag een monument van een gezonken ferry bekijken en één van de dalla dalla (de matatoe’s van Tanzania) jongens wist wel waar het was. Nou, niet dus. Wij werden afgezet bij een restaurant en u zoekt het maar uit. We moesten er zelf eigenlijk wel om lachen. Uiteindelijk hebben we een hele leuke en mooie wandeling door dorpjes gemaakt naar de top van de heuvel. En daarbij hadden we een mooi uitzicht! Vervolgens even wat gedronken bij het restaurantje, waarbij we ook nog even 2 gratis drankjes kregen. Had ik nu maar bier besteld..
De volgende ochtend kwamen we al vrij snel een jongen tegen die ons wel wilde helpen aan een bootticket terug. En voor we het eigenlijk door hadden zaten we samen met hem en een vriend van hem gezellig wat te drinken. Zij wisten iemand waar je een boot kon huren voor de volgende dag om wat eilanden te bezoeken en dat zagen wij wel zitten! Maar eerst zijn we ’s middags nog naar de Big Rock geweest. Dat is een gedeelte met allemaal grote rotsen. Wat een mooi uitzicht! Ook waren daar allemaal kinderen die ons erg interessant vonden. En voor ik het door had, zaten 6 kinderen mijn haar te vlechten. Hoe bijzonder is dat! Het uiteindelijke kapsel laten we even achterwege, maar gewoon deze ervaring was heel bijzonder. ’s Avonds gegeten bij een Tanzaniaanse live band. Leuk om mee te maken.
Zaterdagochtend stond de boottocht gepland. Ook ging er nog een Canadees meisje mee, dat was erg gezellig! Alleen bracht ook deze keer de boot weer wat angst met zich mee. Een blauwe, lekke houten boot zou ons over het meer gaan brengen….even wennen dus…. We hebben allerlei verschillende eilanden bezocht. Een eilandje bestaande uit alleen rotsen, een eiland waarbij je door te klimmen op rotsen een heel mooi uitzicht kreeg, een eiland met apen en nog meer. Ook zijn we nog even langs het National Park (een eiland) gevaren waar we een zebra en een maar impala’s zagen. Toch leuk meegenomen. Best een lange tocht, maar het was ongelooflijk mooi!
Zondagochtend hadden we afgesproken bij de kapper, want we wilden erg graag ons haar laten invlechten. Nou, het heeft ons 3 uur per persoon gekost (als het niet meer is), maar dat was het zeker waard. We zijn nu echte Afrikanen =)
Gisteravond zijn we weer vertrokken met de boot terug van Mwanza naar Bukoba. Rustige tocht, maar ondanks dat waren we toch erg blij dat we weer op vast land waren. Vandaag brengen we nog even wat tijd door in Bukoba, want het plan is om morgen weer terug te gaan naar Oeganda. Ons laatste weekje willen we toch graag in onze ‘vertrouwde’ omgeving doorbrengen. Bizar om te denken dat we volgende week alweer naar huis gaan. Dus wij gaan nog even lekker genieten van alles hier, voor ons ‘gewone’ leven weer begint, ook al kijk ik daar wel weer naar uit. Maar eerst nog een weekje in Afrika!
Tis een beetje een lang verhaal geworden, maar dan hoop ik dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen van Tanzania. Ik wens jullie een hele fijne week! Wanneer mijn volgende blog komt, geen idee, maar dat zien jullie vanzelf!
Liefs!
-
12 Mei 2014 - 12:09
Kim:
Fijn dat je me met je verhalen af en toe meeneemt op reis door Afrika! ;)
Geniet ze nog eventjes!
Kim -
12 Mei 2014 - 13:50
Veronique:
Hoi Sharon, wat maak jij wat mee zeg, en wat is het hier saai vergeleken met jouw ervaringen.
Maar of ik zou willen ruilen???!! Zulk soort reizen moet je maken als je jong en ongebonden bent, dus je hebt groot gelijk dat je nu zoveel mogelijk ervaringen op doet. Ik wens je een hele fijne laatste week in Afrika, en morgen krijg ik de verhalen van je moeder te horen, ze komt bij mij op de thee. Leuk, ik verheug me erop! Tot je volgende blog!
Groetjes Veronique -
12 Mei 2014 - 18:18
Danielle:
Hoi Sharon,
Wat leuk om jouw verhalen te lezen.
Geniet nog van die laatste week, voor je het weet zit je weer in het koude kikkerlandje.
Liefs Danielle -
12 Mei 2014 - 19:52
Margaret:
Lieve meid,
Leuk dat jullie nu ook een stukje Tanzania gezien hebben. Weer een ervaring erbij. Het is inderdaad een gek idee dat je volgende week weer thuis bent, maar eerlijk gezegd vind ik het wel een heel fijn idee! Ik vind het super voor jou dat je deze reis hebt gemaakt en vond het ook helemaal fantastisch om twee weken met jou te mogen meereizen!! Echt een onvergetelijke reis met elkaar!!! Geniet nog van de laatste week in Afrika!! Dikke knuffel van mij!!! XXXXX Mama. -
12 Mei 2014 - 21:44
Age-Jan Hut:
Sharon Day, furaha ya kusoma. Wewe hadithi ya kusisimua tena Kwa bahati nzuri, mimi na waya nyekundu nyuma kidogo kupatikana katika adventures yako. Maduka, migahawa ... na hii kitu wakati na guys handsome ..... kufurahia wiki iliyopita katika Tanzania. Salamu Umri Jan -
13 Mei 2014 - 22:16
Age-Jan Hut:
Even voor het geval je het Swahili toch niet goed beheerst: de vertaling...
Dag Sharon,
leuk om weer je spannende verhalen te lezen. Gelukkig heb ik de rode draad weer een beetje gevonden in je avonturen. Winkeltjes, restaurantjes...en dit keer ook iets met knappe jongens.....Veel plezier de laatste week in Tanzania.
Groet Age-Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
