Eerste week is al voorbij!

De eerste week op de school zit er al weer op! Eerst wil ik jullie bedanken voor jullie ontzettend lieve reacties! Erg fijn om te lezen!
Maandag was de eerste dag op Kids Gear Primary School. Die ochtend zijn we begonnen met een rondleiding van Ruud. Hij heeft ons alle gebouwen, lokalen etc. laten zien van de basisschool. Ook stelde hij ons voor aan de leerkrachten. De leerkrachten geven hier les in een vak. Dus één leerkracht geeft bijvoorbeeld rekenen aan P3 en P4. De school bestaat uit 11 groepen. Je heb de Babyclass, dat zijn de jongste kinderen. Dus eigenlijk groep 1 in Nederland. Officieel moeten de kinderen 4 zijn om naar school te mogen, maar van de meeste kinderen weten de ouders niet hoe oud ze zijn. Dus het kan maar zo zijn dat er een kind van 2 rond loopt. Ze kunnen dat niet controleren. Na de Babyclass komt de Topclass. Dat is groep 2 in Nederland. Daarna komen de groepen P1 t/m P7. P1 is groep 3 in Nederland, P2 groep 4 en ga zo maar door. P7 is dus eigenlijk groep 9. De kinderen gaan dus erg lang naar school. En niet alleen in jaren, maar ook in uren. De eerste les is om 7.00 uur en om 19.00 uur is de laatste les afgelopen. Ze denken dat hoe meer les de kinderen krijgen, hoe meer ze leren. De kinderen eten 4 keer op een dag op school. 2 keer per dag porridge (dunne maïspap) en 2 keer per dag posho (als ik het goed schrijf hihi), dat is dikke maïspap met bonen. Niet echt veelzijdig dus. Het eten vult vooral. Wij krijgen ei en thee als ontbijt, in de eerste pauze krijgen we thee met wat te eten. In de middagpauze eten we rijst met bonen en ’s avonds wordt er voor ons gekookt. En het eten bevalt me eigenlijk prima! Rijst met bonen is natuurlijk niet helemaal wat ik gewend ben, maar het smaakt prima. Het vult vooral. ’s Avonds eten we veel gevarieerder. We hebben iemand die voor ons kookt! Tot nu toe erg lekker! De kinderen eten hier ontzettend veel! Daar verbaas ik me nog steeds over. Een bord posho is dan ook vaak een berg posho. En ze zijn erg zelfstandig! Ze lopen gewoon met die kokend hete porridge naar hun plek, vaak ook nog zonder echt uit te kijken.
Maandag en dinsdag zijn we vooral bij lessen gaan kijken. Dat was er bijzonder. Het gaat zo anders dan in Nederland! Als een kind bijvoorbeeld iets goed doet, klappen de kinderen een vast ritme (ik ben het inmiddels aan het leren). En de leerkracht laat de kinderen heel vaak herhalen wat hij/zij
heeft gezegd. De lessen duren hier één uur en soms heb je dubbele uren. Ze nemen dus uitgebreid de tijd voor één vak. Wat ik erg bijzonder en apart vind, is hoe de kinderen ons begroeten. Elke keer als wij een klas binnen komen gaan de kinderen staan en zeggen de kinderen in koor: You are welcome my visitors. Het voelt wel netjes en beleef, maar tegelijkertijd ook een beetje apart.
Maandag kregen we ook onze eerste lunch. Daarvoor zaten we alvast binnen in de eetzaal. En op dat moment kwamen er allerlei kinderen van de babyclass en de topclass. Dat was zo leuk! De kinderen keken ons met grote ogen aan. Het woord muzungu (zo schrijf je het dus) viel ook weer een paar keer. De kinderen pakten ons vast bij de handen, voelden aan onze armen, begonnen te giechelen en gek te doen. Blank is toch wel erg apart! Toen wij wat foto’s probeerde te maken, waren de kinderen direct geïnteresseerd in onze camera’s. Nadat ik een aantal foto’s had gemaakt, liet ik die aan de kinderen zien. Die gezichtsuitdrukkingen waren goud waard. Ze keken met grote, verbaasde ogen naar het scherm waar ze zichzelf zagen. Erg leuk!
Woensdag hebben wij met de Head Teacher gesproken en zij is samen met ons langs de verschillende leerkrachten gegaan om te vragen welke leerlingen zij geschikt vinden voor de remedial teaching. Want dat is wat wij gaan doen. Wij gaan remedial teaching geven in de vakken maths en english aan kinderen van P2 t/m P9. Elke groep 6 kinderen. Deze week gaan wij veel met z’n drieën lesgeven, zodat de kinderen ons alle drie leren kennen. Waarschijnlijk gaan we volgende week, of verder op in deze week alle drie met tweetallen aan het werk. Donderdag en vrijdag zijn we al bezig geweest met voorbereiden met behulp van lesboeken. Het is wel erg lastig om voor te bereiden, omdat je niet precies weet wat je te wachten staat. We zullen het zien!
Woensdag was er ook een grote maaltijd voor de kinderen geregeld. Sponsors hadden een maaltijd met fris, rijst, vlees, matoke en spaghetti gekregen. Ongelooflijk hoeveel de kinderen aten. Wat hebben ze ervan genoten, en ik trouwens ook! Het was erg lekker.
Zaterdag besloten we om even een middagje naar Masaka te gaan. Met het openbaar vervoer (luxe in dit geval, want we zaten ‘maar’ met 7 volwassenen in de auto) zijn we daar naar toegegaan. Eerst hebben we wat boodschappen gedaan (kaas!) en daarna zijn we even lekker gaan lunchen. Na de lunch zijn we weer met de bekende bodaboda naar het zwembad gegaan. Daar waren we wel even aan toe (vonden we zelf….). Ik heb geprobeerd te skypen, maar omdat het stroom hier in het weekend niet overal even goed is, deed de wifi het niet. Ik heb daarom even naar huis gebeld! Dat was erg fijn! Even weer bekende stemmen horen en vertellen dat alles hier goed gaat. Daarna nog weer even lekker gezwommen. Vervolgen moesten wij met de bodaboda weer terug naar Nyendo, want daar is de taxiplaats. Maar nu was er niemand bij ons, dus moesten we, zoals iedereen dat doet, zelf onderhandelen over de prijs. Na de afspraak van 1500 shilling per boda, vertrokken we. Daniëlle en ik op de ene bodaboda, Susan op de andere. Helaas hadden beide chauffeurs niet zo goed de eindbestemming begrepen, dus met een iets langere route kwamen we aan in Nyendo. Vanuit daar konden we weer gaan onderhandelen over de prijs van de taxi naar Bukomansimbi. En voor 5000 shilling zijn wij naar Bukomansimbi gebracht, waar we net voor zonsondergang aan kwamen. Het eten stond al voor ons klaar (rijst, vlees en advocado)! Na het eten zijn we naar ‘boven’ gegaan, het huis van Sofie, Ruud en Chris. Daar hebben wij met z’n 6-en leuke kaartspelletjes gedaan en vooral erg veel gelachen. Wederom erg gezellig dus!
Morgen gaat het lesgeven, het begeleiden echt beginnen. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat zal gaan! En hoe het is gegaan, zal ik jullie laten weten in mijn volgende blog!

Liefs!!